ถุงใสเซลโลเฟนย่อยสลายได้

การย่อยสลายได้ทางชีวภาพเป็นคุณสมบัติของวัสดุบางชนิดที่จะสลายตัวภายใต้สภาวะแวดล้อมที่เฉพาะเจาะจง แผ่นฟิล์มเซลโลเฟนซึ่งประกอบเป็นถุงเซลโลเฟนนั้นทำมาจากเซลลูโลสที่ถูกย่อยสลายโดยจุลินทรีย์ในชุมชนจุลินทรีย์ เช่น กองปุ๋ยหมักและหลุมฝังกลบ ถุงเซลโลเฟนมีเซลลูโลสซึ่งจะถูกเปลี่ยนเป็นฮิวมัส ฮิวมัสเป็นสารอินทรีย์สีน้ำตาลซึ่งเกิดจากการย่อยสลายของเศษซากพืชและสัตว์ในดิน

ถุงเซลโลเฟนจะสูญเสียความแข็งแรงและความแข็งระหว่างการย่อยสลาย จนกระทั่งสลายตัวจนเหลือเพียงเศษหรือเม็ดเล็กๆ จุลินทรีย์สามารถย่อยอนุภาคเหล่านี้ได้อย่างง่ายดาย

เซลโลเฟนหรือเซลลูโลสเป็นพอลิเมอร์ที่ประกอบด้วยโมเลกุลกลูโคสที่เชื่อมกันเป็นสายยาว จุลินทรีย์ในดินจะย่อยสลายสายโซ่เหล่านี้เมื่อกินเซลลูโลสเป็นอาหาร

เมื่อเซลลูโลสถูกแปลงเป็นน้ำตาลโมเลกุลเดี่ยว โครงสร้างของเซลลูโลสจะเริ่มสลายตัว ในที่สุด โมเลกุลของน้ำตาลจะเหลืออยู่เพียงโมเลกุลเดียวเท่านั้น โมเลกุลเหล่านี้จะถูกดูดซึมในดินได้ หรืออีกทางหนึ่ง จุลินทรีย์สามารถกินเซลลูโลสเป็นอาหารได้

โดยสรุป เซลลูโลสจะสลายตัวเป็นโมเลกุลน้ำตาลที่จุลินทรีย์ในดินสามารถดูดซึมและย่อยได้ง่าย

กระบวนการสลายตัวแบบใช้ออกซิเจนจะก่อให้เกิดก๊าซคาร์บอนไดออกไซด์ซึ่งสามารถรีไซเคิลได้และไม่เหลือเป็นขยะ

ถุงเซลโลเฟนสามารถย่อยสลายได้ทางชีวภาพ 100% และไม่มีสารเคมีที่เป็นพิษหรือเป็นอันตราย

ดังนั้นคุณสามารถทิ้งขยะเหล่านี้ลงในถังขยะ สถานที่ทำปุ๋ยหมักในบ้าน หรือศูนย์รีไซเคิลในพื้นที่ที่รับถุงไบโอพลาสติกแบบใช้แล้วทิ้ง